6 Kasım 2009 Cuma

Kardeşim gibi yatak yapamıyorum...

Bugün misafirimiz geldi. Daha doğrusu benim değil Kristoffer'ın misafiri geldi. Kıza benim yatağımı yaptım, tabi ona yapmak denirse, defalarca ve deefalarca ve defalarca aklıma kardeşim geldi, ağlamaklı oldum. İnsan yatak yaparken ağlamaklı olur mu? Ben olurum. Kardeşimin her defasında onca yorgunluğuna rağmen bana nasıl yatak yaptığını hatırladım hep... Mükemmel...jilet gibi bi çarşaf,mükemmel yerleşmiş bi battaniye, süpeeer kabarmış bi yastık..Hani tatile matile otele gidersiniz de o turizm otelcilik mezunu çocukların yaptıkları yataklarda yatarsınız ya..öyle işte. ve her defasında bunu yaparken deliler gibi yorgun/sarhoş ya da ikisi birden olduğunu düşünüyorum da... Ulan ne kadınsın be.
Çok özledim seni be kardeşim...Oralardayken sen hariç çok mutsuz olduğumu farkediyorum şimdi. Ama seninle geçirdiğim zamanlarda hep çok eğlendiğim hep çok mutlu olduğum için ve zamanımın yüzde ÇOĞUNU seninle geçirdiğim için hiç mutsuz değildim. Ama tabi resmin tamamına bakarsan, İCA home&garden'da çalışan ezik tezgahtar olarak yani, tabiki mutsuzluk ana öğün olur. Seninle geçirdiğim her saniye her dakika her saat, hiç bişey yapmasak bile çok özel ve süper kuul hatıralarla dolu benim için. İşten çıkıp senin ofisine yürürken içimdeki sıkıntının yerini alan mutluluk ve heyecan duygusu geliyor aklıma, ya da sizin bahçede kedi kovalarken, evde rejisör koltuklarına oturup televizyona 12 santim mesafeyle seks en dı siti izlerken, eski akvaryumunda kahvaltı edip dedikodu yaparken, nasıl sigarayı bırakacağımız konusunda saatlerce kafa yorarken, arka bahçende boncuk dizerken, caddebostanda içerken, saatlerce hiçbişeyden konuşurken, beraber yemek yaparken, saatlerce holivud magazini konuşurken...ne biliyim böyle şeyler. Ne burda, ne orda, ne de başka bi yerde hiç kimseyle bu kadar yoğun bi şekilde paylaşamayacağım şeyler işte. Hepsi sana özel, hepsi bi tek seninle güzel. Seni çok özledim kardeşim... seni çok seviyorum.


Doğum günün kutlu olsun. Hep yanımda ol, çünkü bizim için gerçek uzaklıklar çok göreceli. Sen hep benim yanımdasın, her adımımda.

Seni en çok ben seviyorum...seni çok seviyorum.


Kardeşin.

1 yorum:

  1. Sabah sabah ağlattın ama :( Eşşeksin!Çok büyük bir eşşeksin! Ufff. Yapılır mı bu bana yaaa sabah sabah?Bütün gece seni gördüm rüyamda. Büttün gece!Oralara gitmemiştin, bizim evde aynen yukarıda anlattığın şekilde takılıyorduk. Yine çok eğleniyorduk çok gülüyorduk. Öyle eğlendikki, öyle özleyerek de görmüşümki seni, rüyamın arasında sanki İsveç'te olduğunu hatırlamışım gibi bir anda resmen içim acıdı. Resssmen! Uykumdan uyandım, yataktan perişan bir şekilde kalkıp su falan içtim. Ben napayım ya?Ne kadar gülüp eğlenmeye çalışsam da bir yanım hep eksik kalıyor. Doğum günümden 2 gün önce deli gibi ağlayıp kocama yapıştım: "Ben doğum günü falan kutlamak istemiyorum, kardeşim burda değil!" diye. Hep eksik kalıyorum hep.. Dışarıya çıksam da bütün gün evden kafamı dışarı uzatmasam da her yerde seni hatırlatan bir şeyle karşılaşıyorum. Hep sen burda olsan neler yapabilirdik'i düşünüyorum. Hiç kimse senin yerini tutamaz. Tutturmak için her şeyi denedim ama tutmadı işte. Hatun kısmısını sevmiyorum hala! Hiçbiri senin gibi değil. Her yanları eksik. Öfff! Gittim ben! Bir daha da böyle bir şey yazarsan kırarım boynuzunu! Doğru düzgün yaz! Aylardır bekliyorum şuraya iki kelam edesin diye, yaza yaza yazdığın şeye bak! Of! Sİnir! Bak hala ağlıyorum ya... Offf! Seni ÇOK SEVİYORUM!

    YanıtlaSil